μωλάριον

μωλάριον, τὸ (Μ)

ημίονος, μουλάρι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μουλάριον (< μούλη). Η τροπή τού -ου- σε -ω- οφείλεται πιθ. σε αντίστροφο αναλογικό σχηματισμό, κατά το σχήμα πώγων: πουγούνι, κώδων: κουδούνι.].